The work of Jan van der Ploeg has it roots in Piet Mondriaan’s Neo plasticism and De Stijl movement connected to Theo van Doesburg. The connection is intensified by his concentration on the act of painting, anachronistic and traditional in contemporary terminology. Van der Ploeg’s wallpaintings exist of different layers of paint, as a result of which a soft and smooth texture arises, comparable to his paintings on canvas. He has developed his own colour-vocabulary, existing of black, white and contrasting tones as pink, purple and orange. An important element in Van der Ploeg’s paintings is variation. The wide area of possibilities that he finds seem inexhaustible. Every mural is different in choice of colour, size, detail and combination. Jan van der Ploeg’s works of art connect painting, sculpture, system and serial production. They function as signs and ornaments.

Het werk van Jan van der Ploeg ligt verankerd in Piet Mondriaan’s Neoplasticisme en de De Stijl beweging rond Theo van Doesburg. Het verband wordt versterkt door zijn concentratie op het schilderen, wat anachronistisch en traditioneel is in de hedendaagse terminologie. Van der Ploeg's muurschilderingen bestaan uit verschillende lagen verf, waarmee een vergelijkbare zachte, gladde textuur ontstaat als in zijn schilderijen op doek. Hij heeft een eigen kleur-vocabulaire ontwikkeld, bestaande uit zwart, wit en contrasterende tonen als roze, paars en oranje. Een belangrijk element in Van der Ploeg’s schilderijen is variatie. Het brede gebied van mogelijkheden die hij weet te vinden lijkt onuitputtelijk. Iedere muurschildering is verschillend in de keuze van kleur, formaat, detail en combinatie. Jan van der Ploeg's werken verbinden schilderkunst, beeldhouwkunst, systeem en seriematigheid. Ze funktioneren als tekens en ornamenten.